در رابطه با پایان تقویم مایاها، شایعات مختلفی در مورد راه هایی که می تواند در سال 2012 به پایان برسد، منتشر می شود. یکی از رقبای محبوب نیبیرو بود، سیاره ای فرضی که برخی می گویند در اواخر همان سال با زمین برخورد خواهد کرد. اما با وجود سر و صدا، هیچ مدرک علمی برای تأیید وجود سیاره فرضی وجود ندارد - و، البته، سیاره ما در سال 2012 بدون تأثیر بسیار زیاد زنده ماند.
نیبیرو توسط وبلاگ نویسان مختلف به ناسا مرتبط شده است. در نتیجه این ادعا، مقامات آژانس فضایی بیانیه ای صادر کردند و گفتند که هیچ سیاره بزرگی قرار نیست زمین را در سال 2012 نابود کند. آنچه در زیر می آید علم و تاریخ واقعی این سیاره فرضی است. النین، این به نوعی در کل آشفتگی اشتباه پیش رفت.
ما در مورد دنیای فرضی دیگری صحبت خواهیم کرد که ممکن است در دوردست منظومه شمسی وجود داشته باشد - سیاره نه.
منشأ اسطوره نیبیرو
داستان در سال 1976 آغاز می شود، زمانی که زاخاریاس سیچین سیاره دوازدهم را نوشت، کتابی که از ترجمه منحصر به فرد خود استیچین از خط میخی سومری برای شناسایی سیاره نیبیرو که هر 3600 سال یک بار به دور خورشید می چرخد، استفاده می کند. چند سال بعد، نانسی لیدر، یک روانشناس که خودش را توصیف می‌کند، اعلام کرد که بیگانگانی که او ادعا می‌کرد در حال انتقال هستند به او هشدار داده بودند که این سیاره در سال 2003 با زمین برخورد خواهد کرد. پس از یک سال بدون برخورد، تاریخ به سال 2012 منتقل شد. .، جایی که با پایان دوره طولانی مایا مرتبط است.
هنگامی که دنباله دار النین در سال 2011 ظاهر شد، بسیاری نگران بودند که این سیاره یک سیاره مرموز پنهان است، علیرغم این واقعیت که سیارات و دنباله دارها در زیر تلسکوپ بسیار متفاوت به نظر می رسند. (این دنباله دار جوی گازی به نام کما و دم دارد در حالی که سیاره از بین رفته است.)
اما این دنباله دار به جای برخورد به زمین، خیلی به خورشید نزدیک شد و متلاشی شد. قطعات باقیمانده تا 12000 سال آینده به مسیر خود به سمت منظومه شمسی بیرونی ادامه خواهند داد، همچنان بخش هایی از یک دنباله دار، نه سیاره ای منسجم تر.
اثبات نیبیرو؟
طرفداران سیاره ساختگی خاطرنشان می کنند که در سال 1984، یک مقاله علمی در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شد که در آن چندین منبع فروسرخ که "هیچ مشابهی ندارند" که در مطالعه آسمان ظاهر می شوند، بحث می کرد. چنین مطالعاتی در نجوم رایج است و معمولاً شامل پیگیری هایی است که به صورت جداگانه منابع جالب تری را توصیف می کند. پس از مطالعه 1984، مشخص شد که بیشتر منابع کهکشان های دوردست هستند. هیچ کدام به عنوان سیاره شناسایی نشده اند. هر دو سند در دسترس عموم است.
سیاره ای با چنین مداری غیرعادی که 3600 سال طول کشید تا به دور خورشید بچرخد، در 4.5 میلیارد سال منظومه شمسی ما بی ثباتی ایجاد می کند. تنها در چند سفر، گرانش آن به طور قابل توجهی سیارات دیگر را نابود می کند، که رانش های گرانشی خود به طور قابل توجهی مدار جهان فرضی را تغییر می دهد.
ساده ترین و قابل تاییدترین شواهد برای به چالش کشیدن وجود یک سیاره نظری می تواند توسط هر کسی ارائه شود: طبق اطلاعات موجود، سیاره ای با مداری 3600 ساله که قرار بود در سال 2012 به زمین برخورد کند باید در دسترس چشم غیر مسلح باشد. محاسبات آسان نشان می دهد که تا آوریل 2012، روشن تر از کم نورترین ستاره های دیده شده از شهر خواهد بود و تقریباً به روشنایی مریخ در تاریک ترین شکل آن خواهد بود. این امر باعث می شود که آن را برای ستاره شناسان در همه جا قابل مشاهده کنند.
رایج ترین رد این موضوع فریاد "خودت را بپوش!" با این حال، صدها هزار ستاره شناس آماتور در سراسر جهان وجود دارد که بسیاری از آنها تلسکوپ دارند. علاوه بر این، بسیاری از هزاران ستاره شناس حرفه ای به دولت وابسته نیستند، بلکه به دانشگاه های خصوصی وابسته هستند.
دیوید موریسون ستاره شناس در سال 2012 گفت که "ناسا و دولت بیشتر اطلاعات خود را از این اخترشناسان خارجی به دست می آورند، نه برعکس."
افراد زیادی در میان ستاره شناسان آماتور و حرفه ای وجود دارند که متوجه یک "ستاره" جدید در آسمان می شوند.
شما چیزی برای ترس ندارید
گزارش های روز قیامت در اینترنت اغلب ترسناک هستند، اما جالب است بدانید که آنها چیز جدیدی نیستند. صدها سال است که مردم پایان جهان را انکار می کنند.
شایعات مانند آتش در اینترنت پخش می شوند، اما همین فناوری ممکن است جستجو در شواهد علمی چنین رویدادهایی را آسان تر از همیشه کند.
سیاره نهم
علیرغم تمام موارد فوق، ممکن است در واقع دنیای بزرگ و کشف نشده ای در اعماق تاریک و سرد بیرونی منظومه شمسی در کمین باشد. شواهدی از این فرضی "سیاره نه" در چند سال گذشته در حال انباشته شدن بوده است، زیرا اخترشناسانی مانند مایک براون، کنستانتین باتیگین، اسکات شپرد و چاد تروجیلو انباشتگی های عجیبی را در مدار اجرام کوچک فراتر از نپتون مشاهده کرده اند. این محققان می گویند بهترین توضیح، «خجالت» نامرئی دور از خورشید است.
محاسبات نشان می دهد که این سیاره 9 ممکن است حدود 10 برابر جرم بیشتری از زمین داشته باشد و به طور متوسط 600 برابر دورتر از سیاره ما از خورشید دورتر باشد. همانطور که ما صحبت می کنیم، ستاره شناسان در سراسر جهان با تلسکوپ های قدرتمند دور آسمان می چرخند و سعی می کنند مستقیماً سیاره نهم را ببینند.
در نهایت، یک یادداشت در مورد نام: براون و باتیگین جهان فرضی را "سیاره نه" نامیدند، زیرا در صورت کشف، "جایگزین" پلوتو به عنوان نهمین سیاره در منظومه شمسی خواهد شد. (شاید به یاد داشته باشید اتحادیه بین المللی نجوم در سال 2006 پلوتون را به عنوان یک سیاره کوتوله طبقه بندی کرد.) اما برخی از محققان (و بسیاری از مردم عادی) هنوز پلوتون را نهمین سیاره می دانند، بنابراین از اصطلاح "سیاره X" یا "سیاره بعدی" استفاده می کنند. ". یا "سیاره غول پیکر پنج") برای جسم کشف نشده به جای آن.
این می تواند گیج کننده باشد زیرا سیاره ایکس همچنین اصطلاحی است که برای جهانی استفاده می شود که زمانی تصور می شد مسئول موارد عجیب و غریب در مدارهای اورانوس و نپتون است. اخترشناس آمریکایی پرسیوال لاول این نظریه را ارائه کرد و در اوایل قرن بیستم سیاره X را شکار کرد. (کشف پلوتون توسط کلاید تومبو در سال 1930 فرضیه لاول را تأیید نکرد، زیرا پلوتون به اندازه‌ای بزرگ نبود که با اورانوس و نپتون به شکلی که لاول تصور می‌کرد برخورد کند.)
در هر صورت، سیاره نه (یا سیاره X، اگر ترجیح می دهید) ممکن است واقعا وجود داشته باشد و زمین را نابود نکند. بنابراین، او با نیبیرو افسانه ای بسیار متفاوت است.
نیبیرو در Star Trek Into Darkness
سیاره ای به نام نیبیرو، اگرچه مربوط به آخرین قضاوت زمین نیست، اما به طور خلاصه در فیلم Star Trek در سال 2013، Star Trek Into Darkness نمایش داده شد. این سیاره در صحنه های آغازین به عنوان خانه قبایل وحشی و یک ابر آتشفشانی که در شرف فوران است ظاهر می شود.
این سیاره که پوشیده از جنگل قرمز و اقیانوسی است که به اندازه کافی عمیق است تا فضاپیمای Enterprise را به راحتی پنهان کند، توسط خدمه ای به رهبری کاپیتان جیمز کرک در حال مطالعه است. با این حال، پس از اینکه اسپاک در تلاش برای جلوگیری از فوران، خود را در یک آتشفشان فوق العاده گرفتار می بیند، همه چیز به سرعت خراب می شود، که باعث می شود کاپیتان دستورالعمل اصلی را نقض کند، که محققان Star Trek را از تعامل با تمدن های بیگانه منع می کند.
این مقاله در 30 دسامبر 2021 توسط نویسنده ارشد Space.com ترزا پولاروا به روز شده است.