پلوتون از نظر زمین شناسی زنده است.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که اشکال هندسی عجیبی که برای اولین بار در سال 2015 بر روی سطح این سیاره کوتوله مشاهده شد، نشانه هایی هستند که فرآیندی به نام تصعید در حال انجام است.
یک مدل جدید نشان می دهد که یخ نیتروژن چند ضلعی پلوتو - که توسط فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا در طول پرواز مشاهده شد - به جای عبور از حالت مایع بین آنها، مستقیماً از بخار منجمد شد.
آدریان موریسون، نویسنده اصلی، محقق دانشگاه اکستر در انگلستان، گفت که کار تیمش اولین توضیح مبتنی بر مدل است که نشان می‌دهد چرا چند ضلعی‌ها وجود دارند.
موریسون در بیانیه ای از دانشگاه گفت: پلوتو هنوز از نظر زمین شناسی فعال است، اگرچه از خورشید دور است و منابع انرژی داخلی محدودی دارد. این شامل Sputnik Planitia می‌شود، جایی که شرایط سطحی اجازه می‌دهد گاز نیتروژن در جو آن با نیتروژن جامد همزیستی کند.
متصل: مقصد پلوتون: ماموریت افق های جدید ناسا در عکس ها
Sputnik Planitia برجسته ترین ویژگی زمین شناسی پلوتو است، زیرا یک منطقه بیضی شکل بزرگ است که در خط استوای پلوتو قرار دارد. برآوردها از سال 2016، زمانی که آن را Sputnik Planum نامیدند، این منطقه را 347500 مایل مربع (900000 کیلومتر مربع) و حداقل 1.2 تا 1.8 مایل (2 تا 3 کیلومتر) عمق تعیین کرد.
مطالعه جدید شامل شبیه‌سازی‌های عددی است که نشان می‌دهد از آنجایی که نیتروژن در پلوتون در حین تصعید در Sputnik Planitia سرد می‌شود، چند ضلعی‌هایی مطابق با اندازه و دامنه توپوگرافی مشاهده‌شده در تصاویر نیوهورایزنز تولید می‌کند. مدل جدید همچنین با مدل های بزرگتر آب و هوای جهانی مطابقت دارد که نشان می دهد تصعید Sputnik Planitia یک میلیون یا دو میلیون سال پیش آغاز شده است.
این تیم می‌گوید که این فرآیند تصعید می‌تواند در دیگر جهان‌های یخی اطراف منظومه شمسی، از جمله تریتون (قمر بزرگ نپتون) یا اجسامی از کمربندهای کویپر اریس و ماک‌ماکه در دوردست‌های منظومه شمسی رخ دهد. اما احتمالاً مشاهدات بیشتری روی سطوح آنها مورد نیاز است که به نوبه خود احتمالاً به یک فضاپیما نیاز دارد. تاکنون هیچ ماموریتی برای بازدید از این دنیاهای مختلف وجود ندارد.
مطالعه ای بر اساس این مطالعه چهارشنبه (15 دسامبر) در Nature منتشر شد.
الیزابت هاول را در توییتر دنبال کنید @howellspace. ما را در توییتر دنبال کنید @Spacedotcom یا فیسبوک