دیدن یک دنباله دار در بهترین حالت غیرعادی است: بیشتر دنباله دارها در نزدیکترین فاصله به خورشید هستند، درست زمانی که تشخیص آنها در برابر تابش خیره کننده خورشید یا پنهان شدن در زیر افق دشوار است.
متأسفانه، دنباله دار C / 2021 A1 (لئونارد) از این قاعده مستثنی نیست. اما باید با تلسکوپ‌های کوچک و دوربین‌های دوچشمی، و به احتمال زیاد حتی با چشم غیرمسلح در آسمان قبل از طلوع آفتاب در نیمکره شمالی قابل مشاهده باشد، زیرا در بخشی از ماه دسامبر، و در اواخر ماه، شاید حتی برای مدت کوتاهی، روشنایی آن افزایش می‌یابد. آسمان عصر، درست بعد از غروب آفتاب
ستاره شناس گریگوری جی. لئونارد، دانشمند تحقیقاتی ارشد، این دنباله‌دار را که اکنون به نام او نامگذاری شده است، در 3 ژانویه در رصدخانه مادون قرمز کوه لمان در کوه‌های سانتا کاتالینا، در حدود 17 مایلی شمال شرقی توسان، آریزونا، کشف کرد.
متصل: آسمان شب، دسامبر 2021: آنچه در این ماه می توانید ببینید [maps]
از زمان کشف، این دنباله‌دار هم به خورشید و هم به زمین نزدیک می‌شود، اما یک جرم بسیار مبهم بوده است. بیشتر دنباله‌دارها برای گرفتن تلسکوپ‌های آماتور بسیار ضعیف هستند، اما برای مدت کوتاهی در ماه دسامبر، دنباله‌دار لئونارد باید غیرعادی ظاهر شود.
توپ یخی راه درازی را طی کرده است تا این ظاهر قبل از کریسمس را به ما بدهد. حدود 35000 سال پیش، این دنباله دار در انتهای مدار بیضی شکل کشیده خود - آفلیون - در حدود 3500 واحد نجومی از خورشید قرار داشت. یک واحد نجومی (AU) معادل است میانگین فاصله زمین از خورشید: 92,955,807 مایل (149,565,894 کیلومتر).
بنابراین، 35000 سال پیش، دنباله‌دار لئونارد در فاصله 525 میلیارد مایلی (525 میلیارد کیلومتری) از خورشید، در یک محیط سرد تقریباً غیرقابل تصور قرار داشت و فقط کسری از درجه بالاتر از صفر مطلق، دمایی که در آن تمام حرکت‌های مولکولی متوقف می‌شود، پیچید. دنباله‌دار لئونارد اکنون در خانه‌ای است که احتمالاً آخرین دیدار او از خورشید خواهد بود، و مجموعه گازهای یخی او مانند متان، آمونیاک و بخار آب به گرمای طلوع خورشید پاسخ می‌دهند.
دسامبر ماه لئونارد است
روشنایی دنباله دار لئونارد باید با نزدیک شدن به زمین به طور قابل توجهی افزایش یابد. در اولین روزهای دسامبر، ناظرانی که در حوالی سحر طلوع کرده اند (تقریباً ساعت 5:30 صبح به وقت محلی) باید روی آسمان شرقی تقریباً در نیمه راه از افق تا نقطه درست بالای سر تمرکز کنند. اکنون، با دوربین دوچشمی، این قسمت از آسمان را تقریباً در نیمه راه بین ستاره قدر 3 Cor Caroli در صورت فلکی Canes Venatici (سگ های شکار) و ستاره قدر 3 Mufrid در مرحله گسترده Boötes The Herdsman اسکن کنید.
در آنجا باید با یک درخشش گرد و فازی به قدر 6 روبرو شوید، شاید با یک دم. این دنباله دار لئونارد خواهد بود.
برای بسیاری از ما، هفته دوم دسامبر زمانی است که دنباله‌دار لئونارد باید جالب‌ترین باشد، و بهترین سازش را بین افزایش روشنایی و کاهش ارتفاع در ابتدای سحر ارائه می‌دهد. علاوه بر این، آسمان از نور ماه پاک خواهد شد، همانطور که مدت کوتاهی پس از آن خواهد بود ماه نو از 4 دسامبر
صبح روز 15 آذر، حدود دو ساعت مانده به طلوع خورشید، به آسمان شرقی نگاه کنید. بلافاصله متوجه ستاره درخشان نارنجی مایل به زرد Arcturus در صورت فلکی Bootes the Shepherd خواهید شد. حالا با دوربین دوچشمی، این قسمت از آسمان را در حدود 5 درجه سمت چپ آرکتوروس اسکن کنید و باید دنباله دار لئونارد را ببینید. دم غبارآلود دنباله دار، که در اوایل نوامبر به طور قابل توجهی شروع به دراز شدن کرد، باید تقریباً مستقیم به سمت بالا باشد.
پیش بینی اندازه دنباله دار 5.5+ است. آنقدر روشن است که بدون هیچ کمک نوری در آسمانی تاریک و بدون آلودگی نوری دیده شود. سپس این دنباله دار در فاصله 31.9 میلیون مایلی (51 میلیون کیلومتری) از زمین قرار خواهد گرفت و با حدود 1.5 میلیون مایل (2.4 میلیون کیلومتر) در روز به ما نزدیک می شود، بنابراین به طور قابل توجهی می درخشد، اما همچنین به سرعت در آسمان شرقی پایین تر سقوط خواهد کرد. هر روز که می گذرد
تا صبح روز 12 دسامبر، دنباله‌دار لئونارد تا 4.3+ روشن‌تر می‌شود، اما در آغاز گرگ و میش صبح، تنها 10 درجه بالاتر از افق شرقی خواهد بود. (مشت گره کرده شما در طول بازوی شما تقریباً 10 درجه است.) به گفته آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در کالیفرنیا، این دنباله دار در همان روز نزدیکترین فاصله خود را به زمین خواهد داشت و در 10:54 تنها به 21687279 مایل (34902292 کیلومتر) می رسد. در صبح. EST (1354 GMT).
این روز نشان دهنده پایان دید صبحگاهی آن است، اما دنباله دار لئونارد برای چندین "ظاهر کمئو" در آسمان عصر بازخواهد گشت. در 17 دسامبر، 5 درجه به زیر زهره کور می شود. از دوربین دوچشمی برای جستجوی آن در افق جنوب غربی حدود یک ساعت پس از غروب خورشید استفاده کنید.
پراکندگی رو به جلو می تواند دید را بهبود بخشد
برخی از رصدگران در آسمان امیدوارند که این دنباله دار از نظر درخشندگی به دلیل پدیده ای به نام "پراکندگی رو به جلو" فراتر از انتظارات باشد. در چنین شرایطی، ستاره دنباله دار با نور پس زمینه ممکن است به طور قابل توجهی درخشان تر به نظر برسد، زیرا غبار و کریستال های یخ ساطع شده از هسته دنباله دار نور را به سمت ناظر پراکنده می کنند.
در اواسط دسامبر، دنباله‌دار لئونارد در زاویه فاز بسیار مطلوبی نسبت به خورشید و زمین قرار می‌گیرد که نشان می‌دهد می‌تواند 1 تا 2 قدر روشن‌تر از پیش‌بینی‌های فعلی شود. به عبارت دیگر، این دنباله دار می تواند 2.5 تا 6.3 برابر از برآوردهای روشنایی فراتر رود. دنباله‌دارهایی که از پراکندگی رو به جلو بهره‌مند شدند عبارتند از Skjellerup-Maristany در سال 1927، غرب در سال 1976، برادفیلد در سال 1980، و McNaught در سال 2007. روشنایی هر چهار دنباله‌دار افزایش یافت و بسیار بیشتر از حد انتظار شد.
با این حال، همه دنباله دارها به پراکندگی رو به جلو واکنش مطلوبی نشان نمی دهند. آیا دنباله دار لئونارد سود خواهد برد؟ ما فقط می توانیم تماشا کنیم و ببینیم چه اتفاقی می افتد.
این دنباله دار احتمالاً پس از کریسمس در معرض دید گم می شود و در 3 ژانویه در فاصله 57.2 میلیون مایلی (92 میلیون کیلومتری) به نزدیک ترین نقطه خود به خورشید می رسد. پس از چرخش به دور خورشید، از منظومه شمسی به مداری کمی هذلولی پرتاب می شود تا دیگر دیده نشود.
یادداشت ویراستار: اگر عکس شگفت انگیزی از آسمان شب می گیرید و می خواهید آن را با خوانندگان Space.com به اشتراک بگذارید، عکس ها، نظرات و نام و مکان خود را به این آدرس ارسال کنید. spacephotos@space.com.
جو رائو به عنوان مربی و مدعو در نیویورک خدمت می کند افلاک نما هیدن. او در مورد نجوم برای مجله تاریخ طبیعی، بر سالنامه کشاورز و سایر نشریات ما را در توییتر دنبال کنید @Spacedotcom و به بعد فیس بوک.