اگر نگران زمان مرگ خورشید هستید، هرگز نترسید: این لحظه میلیاردها سال دیگر است.
خورشید به زندگی روی زمین انرژی می دهد و بدون این ستاره ما اینجا نبودیم. اما حتی ستارگان هم عمر محدودی دارند و روزی خورشید ما خواهد مرد.
لازم نیست به این زودی ها نگران این مرگ خورشیدی باشید. مانند همه ستارگان، یک موتور گرما هسته ای دوار خورشید را نیرو می دهد و هنوز هم سوخت زیادی دارد - به ارزش حدود 5 میلیارد سال.
متصل: درون خورشید چیست؟ دور ستاره از داخل به بیرون
چرا خورشید خواهد مرد؟
ستارگانی مانند خورشید ما زمانی تشکیل می شوند که ابر عظیمی از گاز (عمدتاً هیدروژن و هلیوم) آنقدر بزرگ می شود که تحت وزن خود فرو می ریزد. فشار در مرکز این توده گاز در حال فروپاشی آنقدر زیاد است که گرما به سطوح غیرقابل تصوری می رسد و دماهای آن چنان گرم است که اتم های هیدروژن الکترون های خود را از دست می دهند.
سپس این اتمهای هیدروژن خالی با هم ادغام میشوند و به اتمهای هلیوم تبدیل میشوند و این واکنش انرژی کافی برای مقابله با فشار گرانشی شدیدی که گاز ابر را فرو میریزد آزاد میکند. نبرد بین گرانش و انرژی واکنش های همجوشی خورشید و میلیاردها ستاره دیگر در کهکشان ما و فراتر از آن را تغذیه می کند.
اما در حدود 5 میلیارد سال، خورشید هیدروژن تمام خواهد شد. ستاره ما در حال حاضر در پایدارترین مرحله چرخه زندگی خود است و از زمان شکل گیری منظومه شمسی ما، حدود 4.5 میلیارد سال پیش بوده است. هنگامی که تمام هیدروژن مصرف شود، خورشید از این فاز پایدار طلوع می کند.
وقتی خورشید بمیرد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
گیلیان اسکادر، اخترفیزیکدان در مقاله ای در مورد این موضوع می نویسد: بدون ادغام هیدروژن در هسته، پوسته ای از هیدروژن سنتز شده در اطراف هسته پر از هلیوم تشکیل می شود. گفتگو. نیروهای گرانشی فراگیر می شوند و هسته را فشرده می کنند و به بقیه خورشید اجازه می دهند منبسط شوند.
ستاره ما بزرگتر از آن چیزی خواهد شد که ما تصور می کنیم - آنقدر بزرگ که سیارات داخلی از جمله زمین را در بر می گیرد. سپس خورشید طلوع خواهد کرد غول سرخکه حدود یک میلیارد سال باقی خواهد ماند.
سپس هیدروژن موجود در این هسته بیرونی تخلیه می شود و هلیوم فراوانی باقی می ماند. سپس این عنصر در واکنشهایی که انرژی زیادی آزاد نمیکنند به عناصر سنگینتری مانند اکسیژن و کربن ادغام میشود. هنگامی که تمام هلیوم از بین برود، نیروهای گرانش غالب می شوند و خورشید در آن کوچک می شود. کوتوله سفید. تمام مواد خارجی متلاشی می شوند و a سحابی سیاره ای.
آلبرت زیلسترا، ستاره شناس از دانشگاه منچستر در بریتانیا، می گوید: "وقتی ستاره ای می میرد، توده ای از گاز و غبار - معروف به پوسته اش - را به فضا پرتاب می کند. جرم پوسته می تواند به اندازه نصف جرم ستاره باشد." که در بیانیه. "این هسته ستاره را نشان می دهد که تا کنون در زندگی ستاره سوختش تمام می شود، در نهایت خاموش می شود و در نهایت می میرد."
ستاره شناسان تخمین می زنند که حدود 7 تا 8 میلیارد سال قبل از انفجار و مرگ خورشید در خورشید باقی مانده است. به هر طریقی، بشریت ممکن است مدت هاست که ناپدید شده باشد.
بدون ابرنواختر، بدون سیاهچاله
خورشید ما آنقدر جرم ندارد که در هنگام مرگ، یک انفجار ستاره ای به نام ابرنواختر ایجاد کند و هرگز به سیاهچاله تبدیل نمی شود.
برای ایجاد یک ابرنواختر، یک ستاره به جرمی حدود 10 برابر خورشید ما نیاز دارد. جسمی به این اندازه پس از انفجار یک جسم ستاره ای متراکم به نام ستاره نوترونی تشکیل می دهد.
برای پشت سر گذاشتن یک سیاهچاله، یک ابرنواختر باید در ستاره ای با جرمی حدود 20 برابر خورشید ظاهر شود.
منابع اضافی
از سایت Live Science بیابید وقتی خورشید بمیرد چه اتفاقی برای زمین خواهد افتاد. درباره چگونگی شکل گیری، تکامل و مرگ ستارگان ناسا بیشتر بیاموزید و درباره نحوه مطالعه این آژانس درباره خورشید ما بیشتر بدانید. یک مینی مستند در مورد "مرگ در خورشید" از PBS Space Time را تماشا کنید.