هوا نامرئی اما قوی است: پرندگان آن را برای پرواز مهار می کنند، هواپیماها روی زمین و ماشین های دور مانند ناسا نبوغ یک هلیکوپتر در مریخ با آن کار می کند تا از سطح بالا برود. محققان اکنون روی کشتی جدیدی کار می کنند که می تواند بدون هیچ هوایی از زمین بلند شود.
محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) می خواهند نوع جدیدی از فضاپیمای آویزان را طراحی کنند که می تواند بدون هوا کار کند. به جای تکیه بر هوا مانند پرندگان و هواپیماها، با استفاده از بار الکتریکی موجود از سطوح بین سیاره ای معلق می شود.
این تیم در حال حاضر روی یک نسخه آزمایشی از کشتی کار می کند: یک وسیله نقلیه آزمایشی کوچک به شکل دیسکی به اندازه کف دست انسان و وزنی تقریباً به اندازه یک تخم مرغ. جالب اینجاست که طراحی در حال تکامل این فضاپیمای آویزان بدون هوا به عنوان "بشقاب پرنده" الهام گرفته از داستان های علمی تخیلی قابل توجه به نظر می رسد.
متصل: بزرگترین ماموریت های سیارکی در تمام دوران!
اجرام آسمانی دوست دارند ماه و سیارک ها آنها فضایی ندارند که بتواند پروازهای کشتی های پرنده سنتی تر را حفظ کند. (ماه دارای یک لایه بسیار نازک و به سختی از گازها است که از نظر فنی جوی به نام اگزوسفر را تشکیل می دهد.) اما مهندسان از این عدم وجود پوسته گاز به نفع خود استفاده می کنند. به نظر می رسد که به دلیل کمبود جو، سیارک ها و ماه در معرض مستقیم خورشید و پلاسمای اطراف قرار می گیرند که به سطوح آنها اجازه می دهد تا میدان الکتریکی ایجاد کنند.
مقامات MIT در بیانیه ای در 21 دسامبر گفتند که به دلیل این میدان الکتریکی، ذرات کثیفی روی این اجسام می توانند "همانطور که الکتریسیته ساکن می تواند موهای افراد را سیخ کند" شارژ می شود. بیانیه.
تیم موسسه فناوری ماساچوست تلاش کرد تا دریابد که آیا یک دیسک کوچک کشتی شکل مجهز به رانشگرهای مینیاتوری می تواند نیروی الکترواستاتیکی دافعه کافی برای شناور شدن بر روی سطح باردار تولید کند یا خیر. کار آنها تا حدی توسط ناسا حمایت شد.
مدل امکانسنجی اولیه آنها زمانی موفقیتآمیز بود که متوجه شدند افزایش بار روی سطح به مریخ نورد آنها نیروی دافعه کافی برای معلق شدن موفقیتآمیز میدهد. نیروی رانش اضافی توسط دستگاه های رانشی که بار روی سطح یک جسم بدون جو را غنی می کنند، تامین می شود.
سپس یک وسیله نقلیه آزمایشی ایجاد کردند. بر اساس بیانیه MIT، محققان توانستند با موفقیت نشان دهند که انگیزه طرح مفهومی آنها باید به اندازه کافی قوی باشد تا یک وسیله نقلیه 2 پوندی (0.9 کیلوگرمی) را روی ماه یا یک سیارک بزرگ به حرکت درآورد.
بر اساس این بیانیه، بار طبیعی سطح ماه به اندازه کافی قوی است که غبار ماه را بیش از 3 فوت (1 متر) بالاتر از سطح زمین به پرواز درآورد. مفهوم طراحی جدید به مریخ نوردهای بزرگتر اجازه می دهد که معلق شوند، زیرا شتاب دهنده ها از نظر تئوری می توانند نیروی دافعه به اندازه کافی بزرگ بین فضاپیما و زمین ایجاد کنند.
مهندسان ناسا و جاهای دیگر اخیراً استفاده از این بار سطحی طبیعی را برای معلق کردن یک گلایدر با بالهای ساخته شده از مایلار پیشنهاد کردهاند، مادهای که به طور طبیعی دارای باری مشابه سطوح اجسام بدون هوا است.» اما چنین طرحی احتمالاً محدود به این است. مقامات MIT نوشتند که سیارکهای کوچک، زیرا اجرام سیارهای بزرگتر کشش ضد گرانشی قویتری خواهند داشت.
آنها افزودند: "مریخ نورد معلق تیم MIT به طور بالقوه می تواند این محدودیت اندازه را دور بزند."
با آزمایش های بیشتر، این تیم امیدوار است که پروژه آنها بتواند برای ماموریت های بین سیاره ای کاربرد داشته باشد. در این بیانیه به نقل از مقامات موسسه فناوری ماساچوست به نقل از تلاش های تحقیقاتی مانند ژاپن اشاره شده است هایابوسا2 ماموریتی که به یک سیارک الماس شکل رسید ریوگو در سال 2018 و یک فرودگر کوچک و سه مریخ نورد را برای کاوش از نزدیک مستقر کرد.
اولیور جیا ریچاردز، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشجوی فارغ التحصیل در رشته هوانوردی و فضانوردی، گفت: "به طور مشابه، ما معتقدیم که یک ماموریت آینده می تواند مریخ نوردهای معلق کوچکی را برای کشف سطح ماه و سایر سیارک ها بفرستد." . .
دوریس الین اروتیا را در توییتر @salazar_elin دنبال کنید. ما را دنبال کنید در توییتر @Spacedotcom و در فیس بوک.