یک مطالعه باستان شناسی منحصر به فرد از فرهنگ خدمه در داخل ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) روی زیستگاه مداری به عنوان یک "جامعه خرد در یک جهان کوچک" تمرکز خواهد کرد.
انتظار می‌رود این نگاه درونی به ایستگاه فضایی بین‌المللی که پروژه باستان‌شناسی ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISSAP) نامیده می‌شود، بینش جدیدی از زندگی انسان در مسائل طراحی فضا و مسکن ارائه کند. این یافته‌ها می‌تواند برای سایر محصولات کوچک روی زمین، مانند ایستگاه‌های تحقیقاتی قطب جنوب و زیردریایی‌های هسته‌ای دوربرد، و همچنین برای آینده مفید باشد. ماموریت های مریخ.
این پروژه در سال 2015 آغاز شد و 244400 دلار کمک هزینه برای کشف توسط شورای تحقیقات استرالیا اعطا شد. این ابتکار توسط باستان شناسان فضایی آلیس گورمن از دانشگاه فلیندرز استرالیا و جاستین والش از دانشگاه چپمن در کالیفرنیا رهبری می شود.
متصل: ایستگاه فضایی بین المللی: تور عکس
سازگاری انسان
باستان شناسی فضایی یک زیرشاخه ابتکاری جدید است که رشته سنتی فضا محور زمین را گسترش می دهد. به مرکزیت ISSAP ساختارهای فرهنگی، اجتماعی و مادی در حال تکامل ISS را که از ابتدای نوامبر 2000 به طور مداوم اشغال شده است، ارزیابی می کند. پاسگاه مداری همچنین به عنوان یک نقطه جمع آوری جدید برای سازگاری انسان با یک محیط کاملاً جدید عمل می کند. ISSAP از رویکرد جدیدی برای این حوزه تحقیقاتی استفاده می کند.
نه اینکه ایستگاه فضایی بین المللی و نحوه زندگی مردم در آن به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته باشد. گورمن به Space.com گفت: تحقیقات زیادی در مورد آنچه آنها «عوامل انسانی» می‌نامند، وجود دارد. "بسیاری از آنها زیست پزشکی یا روانشناختی هستند، با چندین مطالعه جامعه شناختی. اما هیچ کس تاکنون از رویکرد باستان شناسی استفاده نکرده است.»
گورمن گفت، این پروژه به چگونگی تعامل اعضای خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی با سایت‌ها و محیط فیزیکی آنها و چگونگی تغییر این تعاملات در طول زمان می‌پردازد.
او گفت: "مزیت باستان شناسی این است که به ما نشان می دهد مردم در واقع چه می کنند، نه آنچه فکر می کنند یا می گویند دارند انجام می دهند." ما به دنبال مدل‌هایی هستیم که سال‌ها یا دهه‌ها در حال تکامل بوده‌اند.»
مردم با این تخصص سازگار شده اند تغییرات آب و هوایی، به سراسر جهان مهاجرت کرد و در طول اعصار دستخوش تحولات اساسی در جامعه و فناوری شد. گورمن گفت، هدف از این مطالعه بررسی چگونگی تناسب فضا با این سازگاری ها و تعیین مرحله بعدی انطباق است.
مسائل و رویکردهای جدید
والش گفت، با توجه به گستردگی پروژه ISSAP، برخی از موضوعات تحقیقاتی ممکن است غافلگیرکننده باشند.
والش به Space.com گفت: "این بخش مورد علاقه من از کاری است که ما انجام می دهیم - تلاش برای ارائه سوالات جدید و رویکردها و روش های جدید."
به گفته والش، یکی از این راه‌ها شناسایی کارهایی است که خدمه می‌توانند انجام دهند که جنبه‌هایی از فرهنگ مادی خدمه را آشکار کند و به طراحان آینده زیستگاه کمک کند تا کار خود را بهتر انجام دهند.
"به عنوان مثال، در حال حاضر چندین مطالعه در مورد محیط صوتی وجود دارد [the] ISS - کدام ماژول ها بی صدا هستند، کدام قوی هستند و غیره، "والش گفت. "ما می دانیم که خدمه اغلب با سر و صدا مزاحم می شوند و گوش گیرهای زیادی می پوشند. چیزی که هنوز هیچ کس نمی داند این است که چگونه این صدا بر جنبه های دیگر تجربیات افراد در فضا تأثیر می گذارد، مانند حریم خصوصی - چقدر باید از افراد دیگر دور باشید تا یک مکالمه شخصی داشته باشید، چه هم تیمی دیگری از خدمه یا با عزیزان. بازگشت زمین؟"
والش گفت، مطالعه دیگری که در حال توسعه است به چگونگی تنظیم، استفاده و حرکت اعضای خدمه مهارها - مانند نوار چسب، طناب‌های بانجی، نرده‌ها و کیسه‌های قابل آب‌بندی - در طول زمان برای کمک به آنها در بازسازی موقعیت‌های ریزگرانشی می‌پردازد. این محدودیت‌ها به فضانوردان اجازه می‌دهد تا «گرانش» را در یک محیط ریزگرانشی ایجاد کنند، مفهومی که گورمن به آن «جانشین‌های گرانشی» می‌گویند.
"و وقتی می بینیم که نوار چسب زیادی روی دیوار قرار داده شده است، به این معنی است که خدمه تصمیم گرفته اند که این منطقه واقعاً نیاز دارد. جاذبه زمینوالش گفت، در حالی که سایر مناطق ممکن است به دلیل انواع فعالیت هایی که در آنجا انجام می شود، نباشند.
برخی از داده‌های مربوط به پروژه در انتظار استفاده بودند - مانند 8000 عکس از فضای داخلی ایستگاه فضایی بین‌المللی که در وب‌سایت فلیکر ناسا منتشر شد. این عکس‌ها دارای ابرداده هستند، مانند تاریخ و زمان هر عکس، چه کسی در هر عکس نشان داده شده است، و اینکه عکس کجا در ایستگاه گرفته شده است.
همه چیز برای تمرین ما عالی بود الگوریتم های یادگیری ماشینی شناسایی افراد و مکان‌ها "، که به محققان ISSAP اجازه می‌دهد تا شیوه‌های نمایش بصری را تجزیه و تحلیل کنند و برای اولین بار تقریبی از نحوه توزیع گروه‌های مختلف مردم - مردان و زنان، مردم کشورهای مختلف و افراد از آژانس‌های فضایی مختلف - ایجاد کنند. والش گفت: اطراف ایستگاه فضایی بین‌المللی.
متصل: بی وزنی و تاثیر آن بر فضانوردان
مولفه های اجتماعی و فرهنگی
والش امیدوار است که کار ISSAP نشان دهد که علوم اجتماعی می تواند برای زندگی طولانی مدت در فضا بسیار ارزشمند باشد. تلاش ناسا برای فرستادن افراد به یک سفر دو طرفه سه ساله به مریخ تاکید می کند که چگونه درک بهتر فرهنگ خدمه در فضا می تواند به دستیابی به یک ماموریت موفق تر کمک کند.
والش گفت: «برای هر مشکل فنی که مهندسان و دانشمندان فیزیکی در تلاش برای حل آن هستند، مؤلفه‌های اجتماعی و فرهنگی آن مشکلات وجود دارد. اگر به این مولفه‌ها نیز توجه نکنید، راه‌حل‌های کمتر از حد بهینه را خواهید داشت.»
در حالی که ISS به عنوان زیستگاه برای عملیات اولیه ISSAP خدمت می کرد، آزمایشگاه مداری در نهایت وجود نخواهد داشت. در این بین چندین مورد وجود دارد ایستگاه های فضایی برنامه ریزی شده برای مدار زمین و یکی برای مدار ماه. گورمن گفت: «بنابراین فکر می‌کنم تا زمانی که بتوانیم اولین بررسی باستان‌شناسی زیستگاه مریخ را انجام دهیم، ادامه خواهیم داد.
این تازه شروع کار پیش رو در این زمینه نوظهور است. گورمن گفت: "به نظر می رسد که ما به تازگی از زمین خارج می شویم و سوالات و فرصت های زیادی وجود دارد." "در سال 2022 چیزهای بیشتری در راه است، از جمله اولین آزمایش باستان شناسی در فضا، پس با ما همراه باشید!"
لئونارد دیوید نویسنده Moon Rush: The New Space Race (نشنال جئوگرافیک، 2019) است. دیوید، نویسنده قدیمی Space.com، بیش از پنج دهه است که در مورد صنعت فضایی گزارش می دهد.
ما را در توییتر دنبال کنید @Spacedotcom یا در فیس بوک.