تلسکوپ فضایی جیمز وب امروز با گسترش موفقیت آمیز آینه دوم خود به نقطه عطف دیگری رسیده است و همچنان به حرکت آرام در مسیری که قبلاً هرگز مستقر نشده بود به سمت مقصد خود ادامه می دهد.
آینه ثانویه با عرض 2.4 فوت (0.74 متر) به سه پایه در مقابل آینه اصلی متصل شده است. وظیفه آن این است که نور جمع آوری شده از آینه اصلی طلایی را در دهانه ای در مرکز آینه اصلی متمرکز کند. نور از طریق این سوراخ به آینه سوم می رسد که آن را به ابزار تلسکوپ منعکس می کند.
آینه ثانویه به فضایی می رود که در بالای آینه اصلی قرار دارد و به سه پایه به طول 26 فوت (8 متر) متصل است که سه پایه نگهدارنده آن را تشکیل می دهند.
روز چهارشنبه (5 ژانویه)، اپراتورهای مرکز عملیات وب در مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور قفل هایی را آزاد کردند که پاهای آنها را در حین پرتاب ثابت نگه می داشتند. بعد از اینکه ابتدا یک حرکت بسیار کوچک انجام دادند تا مطمئن شوند موتورها به درستی کار می کنند، روش استقرار را شروع کردند که در آن پاها کشیده شدند و به مدت 10 دقیقه در جای خود ایستادند. ناسا این مانور را به صورت زنده با نظری در کانال تلویزیونی خود پخش کرد.
متصل: جیمز وب، ستاره شناس تلسکوپ فضایی، نحوه ارسال یک تلسکوپ غول پیکر به فضا را توضیح می دهد - و چرا
تأیید اینکه آینه در جای خود قرار دارد حدود ساعت 11:30 EST (16:30 GMT) رسید. سپس اپراتورها 30 دقیقه دیگر طول کشید تا سه پایه را با چند قفل در جای خود محکم کنند تا اطمینان حاصل شود که در طول حداقل ده سال ماموریت علمی وب، ثابت می ماند.
"این شگفت انگیز است. ما اکنون در نقطه ای در حدود 600000 مایل دورتر هستیم [1 million kilometers] بیل اوکس، مدیر پروژه تلسکوپ فضایی جیمز وب در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت، مریلند، در جریان وب گفت: ما در واقع یک تلسکوپ داریم.
جولی ون کامپن، معاون راه اندازی وب و همچنین گودارد ناسا، افزود: «وقتی قفل شود، کامل می شود و ما هرگز به عقب بر نمی گردیم و دوباره آن را تعمیر می کنیم.
استقرار آینه ثانویه تنها یک روز پس از تکمیل چالش‌برانگیزترین بخش از توالی خودسازی Webb توسط اپراتورها انجام می‌شود - باز کردن و کشیده شدن سپر خورشیدی تلسکوپ به اندازه تلسکوپ.
روز پنجشنبه (6 ژانویه)، اپراتورها یک رادیاتور را در پشت تلسکوپی که برای دفع گرما از ابزارهای علمی طراحی شده است، باز می کنند. آنها سپس به مونتاژ آینه اصلی 21 فوتی (6.4 متری) می پردازند که به دلیل اندازه آن باید برای پرتاب نیز جمع شود.
ون کامپن گفت: "در 12 روز اول پس از پرتاب، ما بر روی استقرار سیستم فضاپیما مانند شبکه خورشیدی، سیستم ارتباطی و صفحه نمایش خورشیدی تمرکز کردیم." «امروز دنده‌ها را عوض کردیم و به عناصر نوری تلسکوپ روی آوردیم. و سپس، در بخش آخر راه اندازی، ما دوباره دنده ها را تغییر می دهیم و بر ابزارهای علمی تمرکز می کنیم."
توالی استقرار تلسکوپ باعث نگرانی شد و برخی آن را عصبی توصیف کردند. هدف علمی وب از دیدن اولین ستارگان و کهکشان هایی که در صدها میلیون سال اول پس از انفجار بزرگ در جهان شکل گرفته اند، نیازمند رصدخانه ای با اندازه و پیچیدگی بی سابقه است. به همین دلیل، تلسکوپ به قدری بزرگ است که هیچ موشک موجود نمی‌تواند آن را بدون تا کردن اولیه پرتاب کند. این مأموریت مهندسان و فناوری را به حد خود رساند که منجر به راه‌حل‌های مهندسی مبتکرانه فراوانی شد. این راه حل ها که تلسکوپ را در فضا به صورت ترانسفورماتور خود جمع می کنند، قبلاً هرگز در فضا استفاده نشده بودند. با این حال، برنامه آزمایشی گسترده، که سال ها طول کشید، نتیجه می دهد.
فن کامپن گفت: "او در 12 روز گذشته فوق العاده خوب عمل کرده است." ما لحظات هیجان و تنش زیادی داشتیم در حالی که منتظر بودیم ببینیم اوضاع چگونه پیش می‌رود. اما خوب پیش می‌رود و ما کمی جلوتر از برنامه هستیم.»
این تلسکوپ تا تابستان امسال برای علم آماده نخواهد شد. بیش از 100 روز طول می کشد تا Webb تا دمای منفی 400 درجه فارنهایت (منهای 235 درجه سانتیگراد) خنک شود. تنها در چنین سرمای شدید تلسکوپ قادر خواهد بود حتی ضعیف ترین سیگنال های فروسرخ را از دورترین ستاره ها و کهکشان ها تشخیص دهد.
ون کامپن توضیح داد که اپراتورها نمی توانند استقرارها را به صورت بصری نظارت کنند، زیرا هیچ فناوری دوربین موجود نمی تواند از سرمای شدید پشت صفحه خورشید جان سالم به در ببرد. تداخل الکترونیکی دوربین ها نیز می تواند بر مشاهدات علمی تأثیر بگذارد. در عوض، اپراتورها از یک ابزار تجسم رایانه ای استفاده می کنند که داده های تله متری را از تلسکوپ دریافت می کند.
این تلسکوپ در راه لاگرانژ زمین-خورشید 2 در حدود 930000 (1.5 میلیون کیلومتر) از سیاره ما است. در L2، وب به دور خورشید می چرخد، که در پشت زمین پنهان شده است، و در یک موقعیت پایدار توسط برهم کنش ظریف نیروهای گرانشی دو جسم نگه داشته می شود.
انتظار می رود این تلسکوپ تا پایان ژانویه به هدف خود برسد و به طور کامل مستقر شود. انتظار می‌رود این ماموریت 10 میلیارد دلاری، پیچیده‌ترین و گران‌ترین رصدخانه فضایی که تا کنون ساخته شده است، انقلابی در نجوم ایجاد کند و بینش‌هایی را در مورد شکل‌گیری ستاره‌ها و سیاره‌ها، شیمی سیارات فراخورشیدی و رفتار دنباله‌دارها و سیارک‌ها در حاشیه بیرونی ارائه دهد.
ترزا پولتارووا را در توییتر دنبال کنید @ ТерезаПултарова. ما را دنبال کنید در توییتر @Spacedotcom و غیره فیس بوک.